"Kurban bayramından bu yana yaklaşık olarak 1,5 ay geçti. Ankara, bizimkiler ve de benim dünya tatlım burnumda tüttü. Sonra ani bir kararla cuma günü atladım otobüse ve soluğu Ankara'da alıverdim. Bugün bütün günümü yeğenimle geçirdim. Gece de beraber uyuyacağız. Yarın tekrar gurbet ellere döneceğim. Artık bu beni ara tatile dek götürür diye umuyorum. :)
Bebeğim benim, doğum günününe de az kaldı ama ben o gün ne yazık ki onun yanında olamayacağım. İlk iki yaşını beraber kutladık. 3. yaşını bensiz kutlayacaklar, ben ise çokkk uzaklarda olacağım. Genç bayan, 11 Ocak'ta 3 yaşına girecek..."
Ve yeğenimden inciler...
- Dışarıya çıktığımızda bana çatıdaki kuşları gösterip "Bak teyze, kuşlar kendilerine orada yiyecek arıyorlar, onun için oraya çıkmışlar." demez mi... İşte Adıyaman'dayken ben böyle bir cimcimeyi özlüyorum, özlemekte de haklıyım.
- Bugün oyuncaklarıyla oynarken, etrafı epey bir dağıttı. "Neşeli Kovalar" adlı oyuncak parçalarını bir araya getirirken, iki parçanın kendisine epey bir uzak olduğunu fark etti. Ama yerinden kalkmaya pek bir erindi. Sonra da bana "Teyzecim, oradaki oyuncak parçalarını bana getirmek ister misin?" dedi. Kalbimi neresinden vuracağını çok iyi biliyor. Ben de "Tabii ki, isterim" dedim ve parçaları kendisine verdim ve kuleyi tamamladı. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder