12.8.14

Neden Bağırıyoruz ki?

Toplum olarak derdimizi bağırarak anlatmaya alışmışız. İnsanların kalp kırıcı derece bağırarak birbirlerine bir şeyler anlatmasına (birbirleriyle tartışmasına) çok kızıyorum. Bu seslere o kadar alışıyorsunuz ki zamanla siz de kendinizi birine bağırırken bulabiliyorsunuz. Birinin bana bağırması hiç tahammül edemediğim bir şey. Beni bu hayatta en çok üzen ve böyle bir şeyin olması durumunda unutamayacağım şeylerden biri, bana bağırılması.

Bağırarak konuşmak, bana biraz kompleksli insanların geliştirdiği bir savunma mekanizması gibi geliyor. Belki dikkat çekmek, belki fark edilmek iç güdüsüyle bilinçsiz yapıyoruz bunu lakin bağırmakta ustayız, toplumca sesimiz gür.

Lafın kısası, lütfen bağırmadan konuşalım. :) Birbirimize saygı duyalım. Bir yerde saygı varsa, orada mutluluk her daim vardır. Dünyamızı kendi ellerimizle (sesimizle) mutsuz bir dünyaya çevirmeyelim. Hayat kötü şeyleri içine alabilecek kadar uzun değil, ama güzel şeylerin hepsini içine sığdırıp yaşayacak kadar UZUN. :)


Sevgiyle kalın...

Tuğba... :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder